نه آن قدر پاکم که کمــــــکم کنی

نه آن قدر بـــــــدم که رهایـــــــــم کنی

میان ایـــــن دو گمم !

 هم خود را و هــــم تو را آزار مـیدهم

 هر چه قدر تــــلاش می کنم نتوانستم آنــــی باشـم که تو خواســـتی

و هر گز دوســت ندارم آنی باشم کــه تو رهایـــــــم کنی ...

آن قدر بی تو تنهـــــا هستــم که بی تو یعــنی "هیـــچ" ....یعنـــی پـــــوچ .....

خــــــدایا پـس هیــچ وقـت رهــایم نکن.....

رهایم نکن وقتی کسی نیست تا دستم های تنهایم را بگیرد در دستانش

رهایم نکن وقتی اشک می ریزم و کسی نیست اشکایم را پاک کند بغلم کند سرم را روی سینه اش بگذارد و بگوید غصه نخور تا وقتی من کنارتم!

رهایم نکن وقتی با تمام وجودم صدایت میزنم

میخواهم که باشی حتی نزدیک تر از رگ گردن!